wernisaż: 17.01.2020, godz. 18.00
wystawa czynna: 17.01.2020 – 15.03.2020
Galeria Amfilada MOK Olsztyn, ul Dąbrowszczaków

Henryk Cześnik – malarz, rysownik
Urodzony w 1951 roku w Sopocie. Studia rozpoczął w PWSSP w Gdańsku w 1972 roku, dyplom w 1977 roku w pracowni profesora Kazimierza „Kacha" Ostrowskiego. Od 2003 roku pracuje na stanowisku profesora zwyczajnego. Uprawia malarstwo, rysunek, scenografię, zajmuje się aranżacją wystaw, a także gra w filmach (Sztos, Chłopaki nie płaczą, Sztos 2). Jest autorem kilkunastu esejów, m.in. o twórczości Jerzego Skolimowskiego. W dorobku ma kilkadziesiąt wystaw indywidualnych w znaczących galeriach, muzeach i innych instytucjach wystawienniczych w kraju i zagranicą. Jego prace znajdują się w zbiorach Muzeów Narodowych w Warszawie, Gdańsku, Moskwie, Sofii, Dreźnie oraz w wielu kolekcjach prywatnych w kraju i zagranicą. Jest laureatem licznych znaczących nagród i odznaczeń (m.in. Krzyż Św. Stanisława II stopnia).

„Częstym motywem rysunków i obrazów Cześnika jest sala szpitalna. To zaobserwowane przez niego theatrum mundi, gdzie objawia się to, co w człowieku najszlachetniejsze, ale również i to, co najpodlejsze. Jak w teatrze marionetek bohaterowie naprowadzani są przez Erosa i Tanatosa. Przemijanie, degradacja materii, a więc i ludzi w twórczości Cześnika jest wszechobecna. (…) U Cześnika to nie jest groźne memento mori, lecz konstatacja. Tak jest w naturze i nie ma co się dziwić, a tym bardziej przerażać. Biologiczność prześcieradeł jest przejmująco widoczna. Jak w turyńskim całunie człowieczeństwo jest na nich widoczne spod tego, co namalował na nich Cześnik.”

Jan Pruski – malarz, grafik, rzeźbiarz
Urodził się w 1957 roku w Malborku. Mieszka i pracuje w Olsztynie.
Uprawia malarstwo (głównie technika mieszana na papierze), rzeźbę i grafikę. Uprawia malarstwo (głównie technika mieszana na papierze), rzeźbę i grafikę. Wielokrotnie brał udział w plenerach, konkursach, wystawach malarstwa i grafiki, na których prezentował swoje prace. Uczestniczył w międzynarodowych sympozjach artystycznych

Tworzy niejako na pograniczu sztuki figuratywnej, akcentując zadrapaną, bogatą w różnego rodzaju faktury, najczęściej monochromatyczną powierzchnię. Prosta, spontaniczna linia staje się elementarnym środkiem wyrazu. Jego żywiołem są również materie malarskie. W nich uzyskuje szalenie zmysłowy efekt i jakby zmiękczony modelunek stref światła i cienia w obrazie.”