wernisaż: 27.02.2024 o godz.: 18:00

miejsce: ONE PIECE GALLERY, GlouGlou art & wine club, Wielka Zbrojownia, Gdańsk, (wejście od ul. Tkackiej)

kurator: Filip Ignatowicz

współpraca: Wydział Malarstwa ASP Gdańsk

Prezentowany na wystawie rysunek pod tytułem “Pole słoneczników” (stworzony w pracowni rysunkowej prof. Marii Targońskiej jako aneks do realizacji dyplomowej na macierzystym Wydziale Malarstwa) to pojedynczy, dziesięciometrowy arkusz papieru o wysokości półtora metra. I choć skala tego przedstawienia jest spektakularna, to najistotniejsza wydaje się być sama decyzja, w której użyty rozmiar ma stanowić przeniesienie pejzażu w jak największej jego części do przestrzeni wystawienniczej. Obraz ten funkcjonuje poza czasem, bo Mila nie precyzuje tutaj momentu, w którym te kwiaty zostały sportretowane. Nie wiemy zatem czy jest to idylla i błoga sielanka rozmarzonego pejzażu przed konfliktem, czy coś zapamiętanego z dzieciństwa? Czy są to kwiaty, które nie zostaną, albo nie zostały zebrane i się zmarnują, ponieważ osoby, które powinny dokonać żniw w tej chwili walczą o swój kraj? Czy może jest to fragment pola bitwy, a gdzieś w gąszczu tych roślin chowają się niewidoczni dla widza dzielni obrońcy Ukrainy, albo gdzieś tam czai się rosyjski najeźdźca? Czy może są to kwiaty, które wyrosły z kieszeni tych, którzy posunęli się do zaatakowania sąsiedniego narodu i już z tej wojny nie wrócą (co jest nawiązaniem do viralowego nagrania staruszki kłócącej się z wrogim soldatem)? W każdej próbie odpowiedzi na którekolwiek z tych pytań zbliżamy się do tego, czego nie ma na obrazie dosłownie, lecz jak najbardziej może znajdować się w jego diegezie. I to jest najbardziej intrygujące. A odpowiedzi, których sobie sam udzielam pozwalają mi finalnie sądzić, że ta twórczość, w aktualnej sytuacji geopolitycznej, nie jest tylko formą auto-arte-terapii, ale jest po prostu ważna. A sztuka jako tego typu rodzaj archiwizacji, w mojej pierwszej myśli przywołuje wiele ważnych dzieł z historii, chociażby Francisco Goyę i jego okropności wojny. Dlatego prezentowany tu rysunek jest nie tylko ważny dla patriotycznej postawy autorki, ale z racji na aspekt manifestu kryjącego się w pozornie prostych pejzażach ma swoją uniwersalną rangę. Artystka, choć przyznaje, że słoneczniki zaczęła malować z powodu tęsknoty za domem i z czysto malarskich fascynacji, to po 24. lutego 2022 (bestialskiej agresji Rosji na Ukrainę). roku wszystko się zmieniło. A w kontekście badania sfery znaczeniowej tych kwiatów mamy tu do czynienia z czymś dużo głębszym niż trywialne malowanie roślin w okresie ich kwitnienia- dotykamy symbolu reprezentującego nadzieję narodu ukraińskiego. Znaczenie tych kwiatów w obliczu konfliktu staje się istotnym elementem wyrazu oporu. Ai WeiWei twierdzi, że sztuka to polityka, Joseph Beuys udowadniał, że sztuka to rewolucja. Biorąc pod uwagę te dwie myśli sądzę, że można zdecydowanie stwierdzić, że Mila Chyżawska przeszła drogą od osobistej malarskiej wprawki do tworzenia rozumianego jako manifest polityczny. Tym samym postawiłbym swego rodzaju znak równości pomiędzy pisaniem na murach czy transparentach haseł typu: “Slava Ukraini!” a koherentnym studium słoneczników jakie widnieją na ostatnich pracach artystki. Odejście od koloru- typowe w rysunku, nadaje widocznej na wystawie realizacji charakter archiwalnego zdjęcia lub kontekst żałoby- oba współgrają z dramatycznym kontekstem wydarzeń na Ukrainie, nad którymi chcemy się pochylić szczególnie w drugą rocznicę wybuchu pełnoskalowej wojny.

Mila Chyżawska – urodziła się w 1986 roku na Ukrainie w Białej Cerkwi. Malowanie rozpoczęła od najmłodszych lat. W 2000 roku ukończyła szkołę plastyczną w Białej Cerkwi. W 2008 roku ukończyła Kijowski Uniwersytet Kultury na kierunku „Dokumentoznawstwo oraz działalność informacyjna”. W latach 2008-2011 uczęszczała na prywatne lekcje prowadzone przez nauczycieli z Akademii Sztuk Pięknych w Kijowie. W 2014 roku przeprowadziła się do Polski, gdzie podjęła studia artystyczne. 28 czerwca 2023 roku uzyskała tytuł magistry sztuki na Wydziale Malarstwa na ASP w Gdańsku. Promotorem jej pracy dyplomowej był prof. Maciej Świeszewski, a opiekunką aneksu – prof. Maria Targońska. Obecnie mieszka w Gdańsku. Maluje i realizuje różne projekty artystyczne na terenie Trójmiasta i okolic.

ONE PIECE GALLERY to swojego rodzaju galerią jednego dzieła, jednego cyklu/zestawu, pojedynczej prezentacji. Znajduje się w wydzielonej przestrzeni w budynku Wielkiej Zbrojowni w Gdańsku i współpracuje z macierzystym Wydziałem Malarstwa.

Wydarzenie na fb – przejdź do strony