Julia Woronowicz 

Kierunek studiów: Intermedia
Tytuł pracy: „Tkanina wildecka”
Promotor: prof. UAP dr hab. Piotr Bosacki

Urodzona w 1997 w Warszawie. Artystka wizualna, malarka i performerka (jako piosenkarka Pola Nuda). Obroniła dwa dyplomy magisterskie: w 2021 na wydziale Rzeźby na ASP w Warszawie, w 2023 na wydziale Intermediów w Poznaniu na UAP. Zajmuje się tworzeniem etnofikcji. Maluje polską mitologię (starożytną i futurystyczną), ukazuje historię z nie-męskiego punktu widzenia, tworzy obiekty na tematy wszelakie (od najstarszych roślin lądowych po pierogi z bursztynem). Stosuje alternatywne wersje rzeczywistości oraz zawłaszczanie cudzych historii z dzieciństwa.

Born in Warsaw, 1997. A visual artist, painter, and performer (as the singer Pola Nuda). She completed two master's degrees: in 2021 from the Sculpture Department at the Academy of Fine Arts in Warsaw, and in 2023 from the Intermedia Department at the University of the Arts in Poznań. She engages in creating ethnofiction. She paints Polish mythology (both ancient and futuristic), presents history from a non-male perspective, and creates objects on various themes (from the oldest land plants to amber-filled dumplings). She employs alternative versions of reality and appropriates others' childhood stories.

Tkanina wildecka

Praca jest propozycją kontrfaktycznej narracji o początkach państwa polskiego i X wieku, który ukazywany jest najczęściej przez pryzmat chrztu Mieszka I oraz perspektywy rojalistycznej. W zgodzie z etnoarcheologią feministyczną oraz przekonaniami autorki – narracja przyjęta w „Tkaninie wildeckiej” jest próbą wypełnienia luk w tak zwanej „Wielkiej Historii” pisanej przez mężczyzn głównie o nich samych. Ukazuje zależne od zmian pór roku życie małej społeczności, której uwaga skupiona jest bardziej przeżyciu porodu albo infekcji dziąsła (a nie, na przykład, śledzeniu decyzji panów na koniach).

The Wilda Tapestry

The work is a proposal for a counterfactual narrative about the beginnings of the Polish state and the 10th century, which is most often depicted through the lens of the baptism of Mieszko I and a royalist perspective. In line with feminist ethnoarchaeology and the author's beliefs, the narrative adopted in “The Wilda Tapestry” attempts to fill the gaps in the so-called “Great History”, which is predominantly written by men about themselves. It depicts the seasonally dependent life of a small community, whose focus is more on surviving childbirth or a gum infection (rather than, for instance, following the decisions of lords on horseback).