Anna Przytocka-Marciniak

Kierunek studiów: Intermedia
Tytuł pracy: „Ziemia”
Promotor: dr Vahram Mkhitaryan

Absolwentka ASP w Gdańsku, na kierunku intermedia oraz Uniwersytetu Marie Curie-Skłodowskiej w Lublinie – Produkcja Medialna. Zdobywczyni pierwszego miejsca za film „Ocalić od Zapomnienia” na Europejskich Dniach Dziedzictwa w Warszawie (2019). Główna nagroda w kategorii: film dokumentalny dla filmu „Ziemia” na festiwalu Cinerama Fest w Gdańsku (2024). „Ziemia” była zaprezentowana na wystawie Black Out w Zbrojowni Sztuki – Gdańsk. „Inspirują mnie ludzie – szczególnie ci z pozoru najbardziej zwyczajni. Wierzę, że każdy człowiek ma swoją unikatową historię do opowiedzenia. Ważną częścią mojego życia są podróże autostopem, co pozwala z bliska zajrzeć do barwnej codzienności mieszkańców małych miasteczek z całego świata.”

A graduate of the Academy of Fine Arts in Gdańsk, majoring in Intermedia, and the University of Marie Curie-Skłodowska in Lublin – Media Production. First place winner for the film “Saving from Oblivion” at the European Film Festival Heritage Days in Warsaw (2019). Main prize in the film category documentary for the film “Earth” at the Cinerama Fest in Gdańsk (2024). “Earth” was presented at the Black Out exhibition at the Armory of Art – Gdańsk. “I am inspired by people – especially the most ordinary ones. I believe everyone man has his own unique story to tell. An important part of my life there are hitchhiking trips, which allow me to take a closer look at colorful everyday life residents of small towns from all over the world.”

Ziemia

„Ziemia” to metafora końca jednostkowego świata, moje własne westchnienia i bolączki nad upływem czasu, który nieubłaganie trawi naszą rzeczywistość. Boję się, że się zagapię, a zanim się obejrzę, pochłonie coś mojego. Ten film to osobista opowieść o moich dziadkach, Józefie i Zofii Iwanek, którzy mieszkają w Lubartowie – niewielkim miasteczku na wschodzie Polski. Obserwuję ich życie od dziecka, ale dopiero teraz jako dorosła osoba, zaczynam dostrzegać wyjątkowość ich świata. Świata, który nieodwracalnie oddala się i tonie w krajobrazie wyrastających betonowych bloków i galerii handlowych. To moja bezradna próba utrwalenia tego – co kocham i chciałabym zachować w swojej pamięci.

Land

“Land” is a metaphor for the end of the individual world, my own sighs and pains over the passage of time, which inexorably consumes our reality. I'm afraid I'll get lost and before I know it, something of mine will devour me. This film is a personal story about my grandparents, Józef and Zofia Iwanek, who live in Lubartów – a small town in eastern Poland. I have been observing their lives since I was a child, but only now, as an adult, am I beginning to notice the uniqueness of their world. A world that is irreversibly moving away and drowning in the landscape of growing concrete blocks and shopping malls. This is my helpless attempt to capture what I love and would like to keep in my memory.