Malarz, rysownik, pedagog. W latach 1924-1929 studiował w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych u Józefa Mehoffera, Wojciecha Weissa, Karola Frycza oraz Felicjana S. Kowarskiego. Następnie w 1929 roku, za namową Kowarskiego przeniósł się wraz z Krystyną Łada, późniejszą żoną artysty, do warszawskiej ASP, gdzie przez rok był studentem. Potem rozpoczął samodzielną pracę artystyczną. Pierwszą wystawę Studnicki miał już w 1930 roku, w Instytucie Propagandy Sztuki. W 1931 roku założył wraz z innymi wychowankami prof. F. S. Kowarskiego grupę „Pryzmat”, wystawiał z nią do 1937 roku. Grupę tworzyli min.: Krystyna Łada-Studnicka, Wacław Taranczewski, Jan Wodyński, Jan Seweryn Sokołowski, Leonard Pękalski. Od 1932 roku przez 7 lat uczył rysunku i techniki reklamy w gimnazjach w Przemyślu (Gimnazjum Benedyktynek i Gimnazjum Kupieckie). W 1937 roku Juliusz Studnicki odbył roczne studia w Paryżu u Józefa Pankiewicza. Po powrocie przez dwa lata wykładał w Wakacyjnym Ognisku Rysunkowym w Wiśniowcu (Ukraina), organizowanym przez Liceum Krzemienieckie. Okres II wojny światowej spędził w Krzemieńcu i Krakowie. W 1942 roku został aresztowany podczas „łapanki” w krakowskiej „Kawiarni Plastyków” i wywieziony do obozu Auschwitz, skąd przy wsparciu rodziny udało mu się wydostać.
Brał również udział w konspiracyjnych wystawach sztuki w Krakowie i Warszawie. Po wyzwoleniu Krakowa pracował w ZPAP, jako referent mieszkaniowy. Na Wybrzeże przybył wraz z żoną oraz grupą artystów: Józefą Wnuk, Hanną Żuławską, Jackiem Żuławskim i Januszem Strzałeckim, w połowie 1945 roku. Zaraz potem dołączył do nich Marian Wnuk. Zadaniem grupy było powołanie szkoły artystycznej na Pomorzu. To właśnie ta grupa osób dała początek obecnej ASP w Gdańsku. We wrześniu 1945 roku Studnicki zorganizował i przeprowadził pierwszy egzamin wstępny do ówczesnego Państwowego Instytutu Sztuk Plastycznych w Gdańsku, z siedzibą w Sopocie. Inauguracja roku akademickiego odbyła się 15.X.1945 roku. W 1945 roku został mianowany profesorem kontraktowy. W latach 1945-63 prowadził Pracownię Malarstwa, a od 1950 roku Studium Rysunku Wieczornego. W tym samym roku, wraz z zespołem współpracowników założył pracownię kołtryn, której celem było nawiązywanie do dawno zapomnianej tradycji staropolskiej ozdabiania ścian malowanymi lub drukowanymi ręcznie tkaninami. Kołtryny powstawały na zamówienie do zabytkowych wnętrz np. Pałac w Gołuchowie, Zamek Książ, Ratusz Głównego Miasta w Gdańsku, Filharmonia w Bydgoszczy lub użyteczności publicznej. W latach 1949-50 pełnił funkcję dziekana Wydziału Malarstwa i Projektowania Dekoracyjnego. W 1955 roku otrzymał tytuł profesora zwyczajnego. Był zaangażowany w tworzenie polichromii odbudowywanych kamienic przy ulicach Długa i Długi Targ w Gdańsku oraz na Starym Mieście w Warszawie. W 1963 roku Juliusz Studnicki zakończył współpracę z PWSSP w Gdańsku i przeniósł się na stałe do Warszawy. W latach 1966-1969 prowadził pracownię dyplomującą warszawskiej ASP.
Juliusz Studnicki należał do ZPAP. W 1946 roku został prezesem Zarządu Okręgu Gdańskiego ZPAP. Był inicjatorem i organizatorem Festiwali Sztuk Plastycznych w Sopocie. Pierwszy festiwal odbył się w 1948 roku. Na początku lat 50-tych, Studnicki organizował również plenery w Chmielnie. Z tego okresu pochodzą obrazy m.in. „Kościół w Chmielnie” i „Droga w Chmielnie”, docenione na IV OWP w Warszawie. W Gminnym Ośrodku Kultury, Sportu i Rekreacji w Chmielnie znajduję się Izba Pamięci Juliusza Studnickiego założona przez prof. Włodzimierza Łajminga.
Profesor Juliusz Studnicki uprawiał malarstwo ścienne, sztalugowe i rysunek. W okresie przedwojennym zaliczany był do czołowych polskich kolorystów. Po wojnie znalazł się wśród przedstawicieli szkoły sopockiej. Początkowo tworzył w myśl estetyki postimpresjonistycznego koloryzmu portrety, pejzaże, dekoracyjne martwe natury. W okresie socrealizmu powstały nagradzane na ogólnopolskich wystawach portrety inspirowane m.in. twórczością Maneta „Gogol”, „Gertruda Wysocka-przodownica pracy”, czy „Kopernik-bojownik postępu” oraz zespołowe dzieło „Manifestacja pierwszomajowa 1905 roku”. Obraz „Gertruda Wysocka-przodownica pracy” został skonfrontowany ze zdjęciem Michała Szlagi „Proletariuszka Anna Walentynowicz” podczas wykładu Huberta Bilewicza pt. „Bohaterki” w cyklu "ZDA(e)RZENIA Sztuki" (IKM, Gdańsk 15.01.2013). Osobnym wątkiem twórczości Studnickiego była groteska pokazywana głównie w akwarelach i gwaszach. Jest to świata pełen fantastycznych stworów i postaci.

Wystawy

Wystawy indywidualne:

• 1935 – IPS, Warszawa
• 1936 – TPSP, Kraków
• 1937 – Paryż
• 1943 – Wystawa konspiracyjna w mieszkaniu p. Siedleckich, Kraków
• 1955 – ZLP, Warszawa
• 1955 – Kopenhaga
• 1966 – „Juliusz Studnicki, groteski: wystawa malarstwa”, Zachęta, Warszawa
• 1966 – 33 Biennale w Wenecji
• 1970 – Galeria Giana Ferrariego, Mediolan
• 1977 – Zachęta, Warszawa
• 1978 – MN, Gdańsk
• 1979 – „Juliusz Studnicki 1906-1978”, Pałac Sztuki, Kraków
• 2011 – „Fantastyczny świat Juliusza Studnickiego”, Salon Wystawowym Marchand, Warszawa
• 2012 – „Wystawa prac prof. Juliusza Studnickiego”, Galeria Refektarz, Kartuzy

Wystawy zbiorowe:

• od 1930 – wystawy na Salonach Instytutu Propagandy Sztuki, Warszawa
• 1932-1937 – wystawy grupy Pryzmat (Kraków, Poznań, Warszawa, Katowice)
• 1934 – Salon wiosenny Instytutu Propagandy Sztuki, Warszawa (nagroda Funduszu Kultury Narodowej)
• 1937 – „Six peintres Polonais”, Galeria Bernheim, Paryż
• 1945 – Wystawa Malarstwa i Rzeźby Związku Zawodowego Artystów Plastyków w TPS, Kraków
• 1945 – I okręgowa wystawa ZPAP (nagroda Delegata Rządu i Klubu Artyst.)
• 1946 – Międzynarodowa Wystawa Sztuki UNESCO, Paryż
• 1946 -II Ogólnopolski Salon Zimowy, Kraków
• 1947 – II Ogólnopolska Wystawa Malarstwa, Rzeźby i Grafiki, Sopot
• 1947/1948 – III Ogólnopolski Salon ZPAP, Poznań
• 1948 – Wystawa Plastyki Ziem Odzyskanych, Wrocław
• 1949 – Międzynarodowa Wystawa Sztuki UNESCO, Paryż
• 1950 – „Plastycy w walce o pokój”, Warszawa (III nagroda)
• 1950 – I Ogólnopolska Wystawa Plastyki, Warszawa (wyróżnienie)
• 1951 – II Ogólnopolska Wystawa Plastyki, Warszawa (II nagroda zespołowa za obraz „Pierwszomajowa manifestacja w 1905 roku” i wyróżnienie)
• 1952 – Międzynarodowa Wystawa Olimpijska, Helsinki
• 1952 – 26 Biennale, Wenecja
• 1952 – III Ogólnopolska Wystawa Plastyki, Warszawa (I nagroda)
• 1953 – 10 lat LWP w twórczości plastycznej, Warszawa (wyróżnienie)
• 1953 – VIII Wystawa Malarstwa, Rzeźby i Grafiki Okręgu Gdańskiego ZPAP, Sopot
• 1953 – Wystawa 1-Majowa ZPAP Okręgu Gdańskiego, Sopot
• 1954 – IV Ogólnopolska Wystawa Plastyki, Warszawa (III nagroda)
• 1954/1955 – Wystawa sztuki polskiej, Kijów; Mińsk
• 1956 – Wystawa sztuki polskiej, Indie
• 1957 – Wystawa 1-Majowa ZPAP Okręgu Gdańskiego, Sopot
• 1958 – Wystawa polskiego malarstwa współczesnego, Praga; Sofia
• 1958 – Wystawa tkanin wg projektu J. Studnickiego i in., XI Festiwal Sztuk Plastycznych, Sopot
• 1958/1959 – Międzynarodowa Wystawa Sztuki Krajów Socjalistycznych, Moskwa
• 1959 – Wystawa 28 Malarzy i Rzeźbiarzy Wybrzeża, Festiwal Sztuk Plastycznych, Sopot
• 1960 – Wystawa 6 Malarzy, Muzeum Pomorskie, Gdańsk
• 1960/1961 – Polski ruch rewolucyjny w sztuce, Warszawa; Częstochowa; Katowice; Rzeszów; Szczecin; Koszalin; Racibórz; Opole; Bielsko-Biała; Berlin; Pekin
• 1961 – Polskie Dzieło Plastyczne w XV -lecie PRL, Warszawa (wyróżnienie)
• 1962 – Wystawa malarstwa polskiego od połowy XIX w. po dzień dzisiejszy, Essen
• 1963 – XX-lecie LWP w twórczości plastycznej, Warszawa
• 1964 – Międzynarodowa wystawa sztuki, Monako (wielka nagroda dla sekcji polskiej)
• 1965 -20 lat PRL w twórczości plastycznej, wystawa malarstwa, Warszawa
• 1965 – Spotkania krakowskie, Kraków
• 1965 – „Porównania”, Sopot
• 1965 – Współczesne malarstwo polskie, Moskwa
• 1965 – Biennale Sztuk Państw Nadbałtyckich, Rostok
• 1965/1967 – Wystawa współczesnej sztuki polskiej, Buenos Aires; Montevideo; Meksyk; Santiago de Cuba; Hawana; Guadalajara
• 1966 – Współczesne malarstwo polskie, Bukareszt
• 1966 – Wystawa Malarstwa, Grafiki i Rzeźby Laureatów Nagród Państwowych i Nagród Ministra Kultury i Sztuki, Warszawa
• 1966 – Trzy pokolenia, Gdańsk
• 1967 – Współczesne malarstwo polskie, Berlin; Sofia; Praga; Belgrad; Zagrzeb; Ljubljana
• 1967 -  Wystawa współczesnego malarstwa polskiego, Nancy
• 1968 – Wystawa współczesnego malarstwa polskiego, Kilonia
• 1968 – Wystawa polskiej sztuki współczesnej, Teheran
• 1969 – Wystawa malarstwa artystów Wybrzeża, Ystad; kalmar, Karlsham; Norrköping
• 1970 – Malarstwo w Polsce Ludowej, Warszawa
• 1970 – Elektra'70, Nowy York
• 1970/1971 – „Campione d'Italia” 7 Premio Internazionale di Pittura (złoty medal)
• 1971 – 25 lat Malarstwa Polskiego, Poznań
• 1971/1972 – Twórcy szkoły sopockiej, Gdańsk
• 1973 – Wystawa malarstwa polskiego, Tokio
• 1974 – 30 lat malarstwa w PRL, Katowice
• 1974 – Malarstwo gdańskie 1945-1974 w ramach Panoramy XXX -lecia PRL, Pałac Kultury i Nauki, Warszawa
• 1975 – Międzynarodowa wystawa sztuki „30 zwycięskich lat”, Moskwa; Berlin
• 1976 – Międzynarodowa wystawa sztuki „30 zwycięskich lat”, Sofia; Praga; Budapeszt
• 1976 – Wojsko społeczeństwu, Warszawa
• 1979 – Zaranie Polski Ludowej, Muzeum Początków Państwa Polskiego, Gniezno
• 1979/1980 – 35 lat malarstwa w Polsce Ludowej, Poznań; Zachęta, Warszawa
• 1985 – Plastyka Ziem Zachodnich i Północnych w 40 -lecie powrotu do Macierzy, BWA, Olsztyn
• 1987 – Oblicza socrealizmu, MN, Warszawa
• 2010 – „Juliusz Studnicki i Krystyna Łada Studnicka: malarstwo i rysunek z kolekcji Sopockiego Domu Aukcyjnego”, Państwowa Galeria Sztuki, Sopot
• 2010 – „Kolonia artystyczna w Krzemieńcu nad Ikwą” Muzeum Nadwiślańskie w Kazimierzu Dolnym

Projekty, realizacje i konkursy

• 1930 – Konkurs na polichromię stropów na Wawelu
• 1948 – Ogólnopolski Konkurs Olimpijski (wyróżnienie za projekt mozaiki)
• 1953-1956 – Projekt i realizacja polichromii zabytkowych kamienic przy ul. Długiej i Długi Targ w Gdańsku, współpraca z głównym koordynatorem prof. J. Żuławskim
• 1953-1954 – Projekty i realizacja polichromii zabytkowych kamienic przy Rynku Starego i Nowego Miasta w Warszawie, współpraca
• 1957 – Projekt i realizacja dekoracji Dwora PKP Gdynia Główna, Juliusz Studnicki z zespołem
• 1960-1961 – Projekty i realizacja tkanin wykładzinowych-kołtryn, Pałac w Gołuchowie, współpraca z J. Wnuk, H. Żuławską, J. Żuławskim oraz zespołem studentów PWSSP w Gdańsku

Nagrody i odznaczenia

• 1952 – Państwowa Nagroda Plastyczna zespołowa III stopnia
• 1953 – Państwowa Nagroda Plastyczna zespołowa II stopnia za projekty i realizacje polichromii Starego i Nowego Miasta w Warszawie
• 1955 – Państwowa Nagroda Plastyczna indywidualna za twórczość malarską 1945-1955
• 1965 – nagroda I stopnia MKiS
• 1970 – Państwowa Nagroda II stopnia
• 1965 – Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
• 1965 – Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski

Profesor Juliusz Studnicki podczas obrad jury IV OWP w Zachęcie (07.06.1957)

http://www.repozytorium.fn.org.pl/?q=pl/node/5954

Profesor Juliusz Studnicki na XII Festiwalu Sztuk Plastycznych w Sopocie (10.07.1959)

http://www.repozytorium.fn.org.pl/?q=en/node/6043

Grób Juliusza Studnickiego i Krystyny Łada-Studnickiej

http://commons.wikimedia.org/wiki/File:Juliusz_Studnicki_Grave.JPG

Źródła

Juliusz Studnicki (oprac. M. Walicki), Warszawa, 1965.
Państwowa Wyższa Szkoła Sztuk Plastycznych w Gdańsku, 1945-1965 (red. J. Wnuk), Warszawa, 1966.
Juliusz Studnicki i jego uczniowie. Wystawa malarstwa w Pałacu Opatów w Oliwie (oprac. kat. M. Gałecka), Gdańsk, 1988.
Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku 1945-2005: tradycja i współczesność (układ merytoryczny katalogu W. Zmorzyński; Muzeum Narodowe w Gdańsku), Gdańsk, 2005.
Wydział Malarstwa i Grafiki Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku (red. prof. Teresa Miszkin, prof. Jerzy Ostrogórski, prof. Mieczysław Olszewski), Gdańsk, 2007.
Wojciech Włodarczyk, Miejsce malarstwa: Wydział Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie 1948-2008, Warszawa, 2008.
Archiwum ASP.

https://www.pgs.pl/wpisy/juliusz-studnicki-krystyna-lada-studnicka-malarstwo-i-rysunek-z-kolekcji-sopockiego-domu-aukcyjnego

Oprac. Anna Polańska